Ένα φυσικό προϊόν που συγκεντρώνει τα πλεονεκτήματα του πυριτίου του ασβεστίου αλλά δρα και στην πρόληψη της οστεοπόρωσης είναι ο Ζεόλιθος. Ο Ζεόλιθος είναι ένα πολύ ασφαλές φυσικό υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο, διότι δεν υπάρχει καμί

Το άρθρο που ακολουθεί έχει σκοπό να ενημερώσει για ένα φυσικό υλικό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην πρόληψη της οστεοπόρωσης, μιας σημαντικής ασθένειας των οστών. Ο Ζεόλιθος είναι ένα φυσικό ένυδρο αργιλοπυριτικό υλικό με προικισμένες ιδιότητες από πλευράς χημειοσύνθεσης στοιχείων όσο και ικανότητας ιοντοανταλλαγής, δηλαδή ικανότητας να δεσμεύει άλλα στοιχεία και ακόμη ολόκληρες ενώσεις.

Η δυνατότητα δέσμευσης ουσιών ανέρχεται έως τριάντα (30) τις εκατό του βάρους του. Στην πραγματικότητα αυτό συμβαίνει επειδή, είναι ένα από τα λίγα αρνητικά φορτισμένη ορυκτών στη φύση. Ακόμη είναι αρκετά σταθερό θερμικά έως τους 600^o C.

Η ιατρική χρήση του ζεόλιθου αφορά την κρυσταλλική μορφή του. Η δομική του μονάδα που είναι το πυριτίο είναι ηλεκτρικά ουδέτερη και με το δομικό αλουμίνιο παρουσιάζουν αρνητικό φορτίο σε όλη την κρυσταλλική δομή. Ένα σημαντικό στοιχείο που αφορά την δομή του είναι ότι είναι πορώδες και τα συνδεόμενα στοιχεία του δημιουργούν κενά μεταξύ τους ή αφήνουν κενά οπότε δημιουργούνται κατά κάποιο τρόπο ειδικοί πόροι σαν κλουβιά τα οποία εγκλωβίζουν άλλα μόρια.

Η ιδιότητα της δέσμευσης άλλων μορίων αλλά και η χημική του σύνθεση μπορούν να αιτιολογήσουν γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση της οστεοπόρωσης ως συμπλήρωμα.

Συνήθης περιεκτικότητα του είναι Πυρίτιο έως 68%, Αργίλιο έως 11%, Κάλιο έως 4%, Ασβέστιο έως 1% και σε μικρότερα ποσοστά Μαγνήσιο, Σίδηρο και Μαγγάνιο. Όλα τα στοιχεία αυτά υπάρχουν στην δομή του υπό μορφή οξειδίων.

Αλλά ας αναφερθούμε λίγο και στην οστεοπόρωση ώστε να κατανοήσουμε την ευεργετικότητα που μπορεί να έχει ο Ζεόλιθος στην αντιμετώπισή της.

Ορισμός

Ο ορισμός της οστεοπόρωσης δόθηκε από τα διεθνή Ινστιτούτα υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής το 2000 (National Institutes of Health, NIH), σύμφωνα με τον οποίο 'η οστεοπόρωση είναι μια σκελετική διαταραχή χαρακτηριζόμενη από απώλεια της οστικής αντοχής εκθέτοντας το άτομο σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κατάγματος'.

Σύμφωνα με τα ερευνητικά και ιατρικά δεδομένα η οστεοπόρωση έχει ως αποτέλεσμα την εξασθένιση της δομής των οστών συνέπεια αρκετών παραγόντων οι οποίοι σχετίζονται με την ηλικία και την οστική λειτουργία. Εξασθενημένη δομή οστών σημαίνει επιρρεπή οστά σε κατάγματα.

Η Οστεοπενία (ηπιότερη, μορφή του προβλήματος) και την οστεοπόρωση (η πιο προηγμένη και σοβαρή μορφή) πλήττουν συνήθως άτομα ηλικίας άνω των πενήντα και είναι μία από τις πιο επίπονες νόσους παγκοσμίως. Στην πραγματικότητα, περίπου το 25% των ανδρών και το 50% όλων των γυναικών ηλικίας άνω των πενήντα μπορούν να υποστούν συνέπεια οστεοπόρωσης κάποιο κάταγμα σε κάποια στιγμή στη ζωή τους.

Η οστεοπόρωση αντιπροσωπεύει μια αλυσιδωτή αντίδραση, στην οποία πολλαπλοί παθογενετικοί μηχανισμοί συγκλίνουν στην απώλεια της οστικής μάζας και την μικροαρχιτεκτονική εξασθένηση της σκελετικής δομής.

Η οστεοπόρωση είναι μεταβολική νόσος

Η οικοδόμηση του υγιούς οστού απαιτεί την δραστηριότητα της παραγωγικής διαδικασίας της οστεο-δόμησης, των ορμονών, των κυττάρων, και των θρεπτικών ουσιών. Οι αναβολικοί παράγοντες οστεοδόμησης περιλαμβάνουν την λειτουργία των ορμονών,των διάφορων θρεπτικών στοιχείων και ουσιών όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο, το πυρίτιο, το βόριο, ο χαλκός, το μαγγάνιο, το θείο, ο ψευδάργυρος, βιταμίνη-Δ, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, και τέλος οι πρωτεΐνες. Έχει αναφερθεί ότι οι ορμόνες του φύλου, η οστική πυκνότητα και η μάζα του λιπώδους ιστού σχετίζονται στενά με την καλή κατάσταση των οστών. Η άποψη ότι οι τρεις παράμετροι μπορούν να συνδέονται μέσω ενός κοινού μορίου δράσης έχει στρέψει το ενδιαφέρον των μελετών προς μια νέα πρωτεϊνική-ορμόνη του λιπώδους ιστού, τη λεπτίνη.

Οι ορμόνες

Βιβλιογραφικές πηγές αναφέρουν ότι , στην ενηλικίωση, ενός ατόμου επιτυγχάνεται η μέγιστη μάζα οστών. Η ανεπάρκεια οιστρογόνων στις γυναίκες μπορεί να μειώσει το ποσοστό δημιουργίας οστικής μάζας και να προκαλέσει την απώλεια αυτής. Στα άτομα, οποιαδήποτε παράγοντας ή ασθένεια που προκαλεί τα χαμηλά επίπεδα οιστρογόνου ή τεστοστερόνης μπορεί επίσης να οδηγήσει στην απώλεια οστικής μάζας. Η μέγιστη οστική μάζα, που αποκτάται από ένα άτομο μεταξύ 16 και 25 ετών. Η ορμονική ισορροπία είναι ένας από τους παράγοντες απαραίτητους να φθάσουν τα άτομα στη μέγιστη οστική μάζα. Τα χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων στα θηλυκά άτομα ή τα χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης στα αρσενικά κατά τη διάρκεια της εφηβείας και της ενηλικίωσης συνδέονται με τη χαμηλότερη μέγιστη οστική μάζα.

Τα θρεπτικά στοιχεία που σχετίζονται με την οστεοπόρωση

Υποστηρίζεται από πολλούς ότι την για την αύξηση των οστών σημαντικό είναι το ασβέστιο αν και μόνο στο 20% του οστού έχει συμμετοχή. Το πυρίτιο, το μαγνήσιο και τα ιχνοστοιχεία αποτελούν σημαντικούς λειτουργικούς ρόλους στον κύκλο εργασιών της γένεσης και αναγέννησης των οστών. Επιπλέον, αυτά τα στοιχεία πρέπει να είναι παρόντα σε κατάλληλες αναλογίες προκειμένου να είναι βέλτιστα τα αποτελεσματικά της διαδικασίας μεταβολισμού των οστών και της οστεοδόμησης .

Ασβέστιο

To 98% του ασβεστίου του σώματος αποθηκεύεται στα οστά μας. Ο σκοπός του στα οστά είναι να δημιουργήσει την ακαμψία (που μας δίνει τη διακριτική μορφή μας) και ως αποθήκη για τις μεταβολικές ανάγκες του σώματος όπως η μετάδοση νευρομυνημάτων, ως αντιθρομβωτικό και στην θεραπεία των πληγών.

Μαγνήσιο

Εξήντα τέσσερα τοις εκατό του μαγνησίου του σώματος συγκεντρώνεται στα οστά. Μια έλλειψη μαγνησίου προκαλεί επιβράδυνση στην λειτουργία των οστεοβλαστών και την επιταχυνόμενη λειτουργία των οστεοκλαστών με αποτέλεσμα στην απώλεια οστικής μάζας.

Ιατρικές αναφορές υποστηρίζουν ότι η επίπτωση της οστεοπόρωσης και της αποσύνθεσης δοντιών στις δυτικές χώρες μπορεί να αποτραπεί με μια υψηλή πρόσληψη ασβεστίου. Εντούτοις, τα δημοσιευμένα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι το αντίθετο ισχύει. Οι ασιατικοί και αφρικανικοί πληθυσμοί με μια πολύ χαμηλή εισαγωγή περίπου 300 χιλιοστογράμμων (mg) του ασβεστίου έχουν καθημερινά πολύ λίγη επίπτωση της οστεοπόρωσης. Στην Αφρική, οι Πομαντού γυναίκες με μια λήψη 200 έως 350 mg του ασβεστίου έχουν καθημερινά τη χαμηλότερη επίπτωση της οστεοπόρωσης στον κόσμο. Στις δυτικές χώρες με μια υψηλή εισαγωγή των γαλακτοκομικών προϊόντων, η μέση εισαγωγή ασβεστίου είναι περίπου 1.000 mg. Όσο υψηλότερη η εισαγωγή ασβεστίου, ειδικά υπό μορφή παστεριωμένων γαλακτοκομικών προϊόντων της αγελάδας (εκτός από το βούτυρο), τόσο υψηλότερη η επίπτωση της οστεοπόρωσης.

Τα επίπεδα ασβεστίου, μαγνησίου και φωσφόρου κρατιούνται σε μια ισορροπία από τις ορμόνες του θυρεοειδή αδένα. Εάν το ασβέστιο ανεβαίνει, το μαγνήσιο κατεβαίνει και αντίστροφα. Με μια χαμηλή εισαγωγή μαγνησίου, το ασβέστιο εξέρχεται των οστών για να αυξήσει τα επίπεδα ασβεστίου στους ιστούς, ενώ μια υψηλή εισαγωγή μαγνησίου αναγκάζει το ασβέστιο για να εξέλθει των ιστών και των οστών. Ειδικά δε μια υψηλή εισαγωγή φωσφόρου χωρίς μια υψηλή εισαγωγή ασβεστίου ή μαγνησίου αναγκάζει το ασβέστιο για να διαλυτοποιηθεί να εξέλθει από τα οστά και να αποβληθεί από το σώμα με τα ούρα.

Πυρίτιο

Το πυρίτιο είναι το δεύτερο πιο άφθονο στοιχείο στη γη. Είναι ένα ουσιαστικό στοιχείο της ζώσας ύλης τόσο οι άνθρωποι όσο και τα ζώα έχουν μια κρίσιμη ανάγκη για αυτό το στοιχείο. Ενισχύει τη λειτουργία του σιδήρου, ασβεστίου, μαγνησίου, καλίου και βορίου. Βρίσκεται στο θύμο αδένα, τα επινεφρίδια, το ήπαρ, η σπλήνα, το πάγκρεας και σε μεγάλες ποσότητες στα μαλλιά και τα νύχια. Τα πυρίτιο διεγείρει το μεταβολισμό των κυττάρων και το σχηματισμό των κυττάρων. Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, μέσω των λεμφαδένων και επηρεάζει τις λειτουργίες του λεμφικού συστήματος. Είναι περιεχόμενο του λεμφικού υγρού, όπως το αίμα, και δεν φέρνει μόνο τις τροφές στα κύτταρα, αλλά αφαιρεί τα όξινα απόβλητα του μεταβολισμού των τροφών, Ακόμη το πυρίτιο δίνει ευελιξία και ελαστικότητα στις αρτηρίες και βοηθά στη διατήρηση της αρτηριακής πίεσης.

Το πυρίτιο μπορεί να είναι χρήσιμο στην πρόληψη της οστεοπόρωσης, αφού δρα ως ρυθμιστής για το ασβέστιο και τον φώσφορο, στοιχεία τα οποία συμβάλουν άμεσα σε ένα υγιή φλοιό των οστών και δημιουργώντας αποθέματα ασβεστίου στα οστά. η απασβέστωση των οστών προκαλείται από ανεπάρκεια ασβεστίου αλλά έχει άμεση σχέση με ανεπάρκεια του πυριτίου. Όταν πυρίτιο είναι ελλιπές στη δίαιτα, τότε και ο σχηματισμός των οστών είναι περιορισμένος.

Αρνητικοί παράγοντες που οδηγούν στην οστεοπόρωση

Κάθε φαγητό, ποτό ή η εισπνοή ουσιών που δημιουργεί ένα όξινο περιβάλλον στο σώμα μπορεί να προδιαθέτουν για οστεοπόρωση. Αυτό περιλαμβάνει αναψυκτικά (αναψυκτικά), τα τσιγάρα και η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και οι περιβαλλοντικοί ρύποι. Η κατανάλωση σε περίσσεια πρωτεΐνης ή υδατανθράκων οξινίζει το σώμα, το οποίο για να διατηρηθεί σε μια ικανοποιητική ρύθμιση pH κινητοποιεί μηχανισμό επαναφοράς του οργανισμού σε οξύτητες γύρω στο 7,2-7,5 με κατανάλωση ασβεστίου από τα οστά. Έτσι οδηγούμαστε βραχυπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα αν οι συνήθεις της διατροφής μας είναι όπως οι παραπάνω σε καταστάσεις ασβεστοπενίας και οστεοπόρωσης.

Ο ρόλος του Ζεόλιθου στην πρόληψη της οστεοπόρωσης

Ένα φυσικό προϊόν που συγκεντρώνει τα πλεονεκτήματα του πυριτίου του ασβεστίου αλλά δρα και στην πρόληψη της οστεοπόρωσης είναι ο Ζεόλιθος. Ο Ζεόλιθος είναι ένα πολύ ασφαλές φυσικό υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο, διότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα συσσώρευσης του στο εσωτερικό του σώματος για λελογισμένη χρήση και για ένα χρονικό διάστημα.

Ο χρόνος που μπορούν να παραμείνουν στο σώμα μας είναι περίπου 5 έως 7 ώρες. Το Ανθρώπινο σώμα διατηρεί μια υγιή ισορροπία της οξύτητας pH η οποία είναι μεγάλης ζωτικής σημασίας για την ομαλή κυτταρική λειτουργία. Μια ήπια μορφή αλκαλικότητας του ανθρωπίνου σώματος είναι πολύ σημαντική για τη διατήρηση των βέλτιστων συνθηκών υγείας. Το Αίμα υποβάλλει σε ρύθμιση οξύτητας τον οργανισμό μας με διάφορους τρόπους. Οι πνεύμονες και τα νεφρά συμμετέχουν στην ρύθμιση του pH με τη μεσολάβηση της λειτουργίας τους. Οι νεφροί συμμετέχουν στην απομάκρυνση της περίσσειας των κατιόντων υδρογόνου, γνωστό ως πρωτόνια, σε ένα σχετικά ήπιο ρυθμό και οι πνεύμονες στην αφαίρεση του επιπλέον του διοξειδίου του άνθρακα σε μια ταχύτερη διαδικασία.

Ο ζεόλιθος, μπορεί και συμμετέχει όπως τονίστηκε και στην εισαγωγή, στην διατήρηση του pH σώματος μέσω της αποκομιδής θα λέγαμε απλοϊκά των τοξινών και όλων εκείνων των ουσιών που είτε λόγω κακής διατροφής είτε λόγω επιβάρυνσής μας με ρύπους οδηγούν σε οξύνιση του σώματός μας. Οι πόροι κλουβιά του Ζεόλιθου μπορούν να εγκλωβίσουν τις τοξίνες ώστε να μην ανεβάσουν την οξύτητα στο σώμα μας και να μην προκαλέσουν τον οργανισμό μας να μεταφέρει ασβέστιο από τα οστά στους ιστούς ώστε να διατηρήσει με ρύθμιση το σώμα μας σε ελαφρώς αλκαλικό περιβάλλον. Η συνεχής μεταφορά ασβεστίου από τα οστά στο σώμα και τα υγρά του δημιουργεί ασβεστοπενία η οποία έχει ως αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στην οστεοπόρωση. Η ευεργετικότητα του ζεόλιθου δεν εξαντλείτε όμως στην δομή του και στην ικανότητά του να ιοντοανταλλαγής αλλά και στην σύνθεσή του. το πυρίτιο που περιέχει δρα ως ρυθμιστής για το ασβέστιο και τον φώσφορο, στοιχεία τα οποία συμβάλουν άμεσα σε ένα υγιή φλοιό των οστών και δημιουργώντας αποθέματα ασβεστίου στα οστά. Επίσης υπάρχουν ερευνητικά δημοσιεύματα για την ενίσχυση της λειτουργίας και των οστεβλαστών και των οστεοκλαστών κύτταρα - μηχανισμοί που εμπλέκονται στην οστεο-δόμηση και στην οστεο- αναγέννηση. In vitro μελέτες αποκάλυψαν ότι επάγει τον πολλαπλασιασμό και τη διαφοροποίηση των κυττάρων των οστεοβλαστών και την ενεργοποίηση της κυτταρικής λειτουργίας των οστεοβλαστών, ευρήματα που υποδηλώνουν ζεόλιθοι μπορεί να έχουν θεραπευτικές ιδιότητες για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης.

Αποποίηση

Αυτό το κείμενο δεν προορίζεται για τη διάγνωση, θεραπεία ή πρόληψη Οι δηλώσεις αυτές είναι μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν έχουν σκοπό να αντικαταστήσουν τις υπηρεσίες ή τις συστάσεις του γιατρού ή αναγνωρισμένο επαγγελματία στον τομέα της υγείας.

πηγή: health.in.gr